قئاعد عربی

یادداشت ثابت - جمعه 94/6/21 12:57 عصر| | نظر

قواعدعربی 1 درس نهم فعل و فاعل و جار و مجرور

نویسنده: رضا عطائی - 1392/4/2

فاعل

فاعل: اسم مرفوعی است که بعد از ‹‹ فعل معلومی ›› بیاید درحالیکه آن فعل معلوم به آن نسبت داده شده باشد .

مانند : کَتَبَ سَعیدٌ کتب : فعل سعیدٌ : فاعل و مرفوع

اقسام فاعل : 1- اسم ظاهر 2 – ضمیر و ضمیر خود بر دو قسم است : 1- ضمیر بارز 2- ضمیر مستتر

1- اسم ظاهر : مانند : جاءَ الحَقُّ جاء : فعل الحَقُّ : فاعل و مرفوع

2- ضمیر بارز :

در فعـــــل مــــاضی
----	----	تَ	تِ	تُ
ا	ا	تُما	تُما	نا
و	ن	تُم	تُنَّ	نا

در فعـــــل مــــضارع و ......
----	----	----	ی	----
ا	ا	ا	ا	----
و	ن	و	ن	----

مانند : ضَرَبْتُ : فعل و فاعل آن ضمیر بارز ‹‹ تُ ›› محلا مرفوع

یَضرِبُونَ : فعل و فاعل آن ضمیر بارز ‹‹ و ›› محلا مرفوع

3- ضمیر مستتر : مانند : ضَرَبَ : فعل ماضی و فاعل آن ضمیر مستتر‹‹ هو ››

اَضرِبُ : فعل مضارع و فاعل آن ضمیر مستتر ‹‹ انا ››

اِضْرِبْ : فعل امر و فاعل آن ضمیر مستتر ‹‹ اَنْتَ ››

تذکر1 : در فعل ماضی و مضارع فاعل در صیغه های ‹‹ 1 و 4 ›› می تواند ضمیر مستتر واقع شود . و در فعل مضارع در صیغه های ‹‹ 7 و 13 و 14 ›› فاعل فقط ضمیر مستتر است . ( اَنتَ ، اَنَا ، نَحنُ )

تذکر 2 : اگر فاعل ِ اسم ظاهر ، مذکر باشد فعل هم، مذکر و اگر فاعل مؤنث باشد فعل هم مؤنث می آید .

مانند : مذکر : یَدخُلُ المؤمِنُ الجنةَ مؤنث : تَدخُلُ المؤمنةُ الجنةَ

تذکر 3 : اگر فاعل اسم ظاهر باشد فعل همیشه بصورت ‹‹ مفرد ›› می آید .

یَدخُلُ المؤمِنُ الجنةَ تَدخُلُ المؤمنةُ الجنةَ

یَدخُلُ المؤمِنانِ الجنةَ تَدخُلُ المؤمنتانِ الجنةَ

یَدخُلُ المؤمِنُونَ الجنةَ تَدخُلُ المؤمناتُ الجنةَ

مفعول به

مفعول به : اسم منصوبی است که فعلی از فاعل بر آن واقع شده باشد .

مانند : قَتَلَ عَلیٌّ سَعیداً قَتَلَ : فعل عَلِیٌّ : فاعل و مرفوع سَعیداً : مفعول به ومنصوب

موارد زیر می توانند مفعول به واقع شوند :

1- اسم ظاهر : مانند : یَضرِبُ اللهُ الامثالَ لِلناسِ الامثالَ : مفعول به ومنصوب

2- ضمیر متصل : مانند : نَصَرَهُ عَلِیٌّ ه : مفعول به محلا منصوب

3- ضمیر منفصل : مانند : اِیّاکَ نَعْبُدُ ایاک : مفعول به محلا منصوب

ضــمایــــــر منفصــــــل منصوب
اِیّاهُ	اِیّاها	اِیّاکَ	اِیّاکِ	اِیّایَ
اِیّاهُما	اِیّاهُما	اِیّاکُما	اِیّاکُما	اِیّانا
اِیّاهُم	اِیّاهُنَّ	اِیّاکُم	اِیّاکُنَّ	اِیّانا

تذکر : مفعول به گاهی بر فاعل و گاهی بر فعل و فاعل مقدم می شود . مانند : مثالهای شماره 2 و 3

جار و مجرور :

حروف جر : به حروفی مانند ‹‹ مِنْ ، فِی ، اِلَی ، لِـ ، عَلَی ، بِـ ، کَ ، عَنْ ›› حروف جر گویند . و به اسم بعد از

آنها مجرور و به هر دو جار و مجرور می گویند .

مانند : لا تَقنَطُوا مِن رَحمةِ اللهِ یَدخلونَ فِی دینِ اللهِ اَفواجاً لَیسَ کَمِثلهِ شَیءٌ

‹‹ مِن رحمةِ ، فی دینِ ، کَمثلِ ›› : جار و مجرور هستند .

تذکر : حروف جر فقط بر سر اسم می آیند .

نظرات (0)

قواعد عربی 1درس هفتم موصولات

نویسنده: رضا عطائی - 1392/4/4

موصول :

موصول : اسمی است که نیازمند به جمله ی مابعد خود است ومعنای آن کامل نمی شود مگر با آن جمله .

انواع موصول : 1- موصول خاص 2- موصول عام ( مشترک )

موصولات خاص عبارتند از :

مـوصـــولات خاص با ترجمه
اَلَّذِی : که ، کسی که	اللَّذانِ - اللَّذینَ : که ، کسانی که	الَّذینَ : که ، کسانی که
اَلَّتِی : که ، کسی که	اللّتانِ - اللَّتینِ : که ، کسانی که	اللَّاتِی : که ، کسانی که

اسم موصول ‹‹ الذی ›› برای مفردمذکر و ‹‹ التی ›› برای مفرد مؤنث

‹‹ اللَّذانِ - اللَّذینَ ›› برای مثنی مذکر و ‹‹ اللّتانِ - اللَّتینِ ›› برای مثنی مؤنث

‹‹ الَّذینَ ›› برای جمع مذکر و ‹‹ اللّاَتِی ›› برای جمع مؤنث بکار می رود .

تذکر : موصولات خاص غالبا برای ‹‹ عاقل ›› بکار می روند .

موصول عام : مانند : مَن :که ،کسیکه، کسانیکه ( برای عاقل ) ما : که ، چیزی که، چیزهایی که ( برای غیر عاقل )

اِملأ الفراغَ بِالموصولِ المُناسِب : ( الَّذینَ ، ما ، مَنْ ، اللّتان )

الف : اَنفِقْ بِـ ..... عندَکَ فِی سبیلِ اللهِ. ب : اِحتَرِمْ ...... هُوَ اَصغَرُ مِنکَ . ج : ..... یَعملونَ الصالحاتِ فَلَهُم اَجرٌ عَظیمٌ .

نظرات (0)

قواعد عربی 1 درس ششم ضمایر

نویسنده: رضا عطائی - 1392/4/5

ضمیر :

ضمیر: اسمی است که جانشین اسم ظاهری می شود و از تکرار آن جلوگیری می کند .

اقسام ضمائر : 1- منفصل 2- متصل

1- ضمیر منفصل : ضمیری است که به تنهائی و بطور مستقل می آید .

ضمائر منفصل دو نوع هستند . 1- رفعی 2- نصبی

ضمائر منفصل رفعی عبارتند از :

ضــمایــــــر منفصــــــل مرفـــــوع
هُوَ	هِیَ	اَنْتَ	اَنْتِ	اَنا
هُما	هُما	اَنتُما	اَنتُما	نَحْنُ
هُم	هُنَّ	اَنتُم	اَنتُنَّ	نَحْنُ

تذکر : این ضمائر غالبا مبتدا و محلا مرفوع می باشند .

ضمائر منفصل نصبی عبارتند از :

ضــمایــــــر منفصــــــل منصوب
اِیّاهُ	اِیّاها	اِیّاکَ	اِیّاکِ	اِیّایَ
اِیّاهُما	اِیّاهُما	اِیّاکُما	اِیّاکُما	اِیّانا
اِیّاهُم	اِیّاهُنَّ	اِیّاکُم	اِیّاکُنَّ	اِیّانا

تذکر : این ضمائر غالبا بصورت مفعول به و محلا منصوب بکار می روند .

2- ضمیر متصل : ضمیری است که به تنهائی نمی آید بلکه همیشه به کلمه ی دیگری ( اسم یا فعل یا حرف )

متصل است .

ضمائر متصل سه نوع هستند : 1- رفعی 2- نصبی 3- جری

ضمائر متصل رفعی : ضمائر رفعی همان ضمائری هستند که در ‹‹ فعلها ›› بکار می روند و بر دو قسم هستند .:

الف : ضمائر بارز : یعنی آشکار مانند :

درفعل ماضی : ( ا ، و ، ن ، ت ، تما ، تم ، تِ ، تن ، تُ ، نا ) با حذف موارد تکراری

در فعل مضارع و امر : ( ا، و ، ن ، ی ) باحذف موارد تکراری

ب : ضمائر مُستَتِر : یعنی پنهان مانند : ضَرَبَ که ‹‹ هو›› در آن پنهان است .

در ماضی : ( هو ، هی ) در مضارع : ( هو ، هی ، اَنتَ ، اَنَا ، نَحْنُ )

ضمائر متصل نصبی : ضمائری هستند که به دنبال افعال می آیند و معنی مفعولی دارند مانند: نَصَرَ هُ ( اورا یاری کرد )

که نقش مفعول به و محلا منصوب را دارند .

ضمائر متصل جری : ضمائری هستند که به آخر‹‹ اسم یا حروف جر›› متصل می شوند . مانند :

کتابُهُ : که نقش مضاف الیه و محلا مجرور را دارند .

ضمائر متصل نصبی و جری عبارتند از :

ضــمائــــــر متصــــــل منصوب و مجرور
ه	ها	کَ	کِ	یَ
هما	هما	کُما	کُما	نا
هم	هن	کُم	کُنَّ	نا

عَیِّن نوعَ الضمائرِ فی العبارةِ التالیةِ : هُم اَکرمُوا صدیقَهُم فی حَفلةِ التَّکریمِ - الیومَ اَکمَلْتُلَکُم دینَکُم

تذکر : نون وقایه :

اگر ضمیر متکلم وحده ‹‹ ی ›› به فعلی متصل شود یک نون بین آن ‹‹ فعل و ضمیر›› فاصله می شود این نون را

‹‹ نون وقایه ›› نامند . مانند : ضَرَبَـنی

مشترک RSS وبلاگ شوید

برگه‌ها

زنگ عربی